ارزیابی جو سازمانی ادارات ورزش و جوانان: مطالعه موردی شهرهای بابل، آمل و بابلسر

جو سازمانی یکی از ابعادی است که در هر واحد سازمانی نشان دهنده ی فضای اجتماعی حاکم بر آن واحد می باشد. هدف از این پ‍ژوهش ارزیابی جو سازمانی ادارات ورزش و جوانان استان مازندران می باشد که سه شهر بابل، آمل و بابلسر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. روش تحقیق حاضر پیمایشی بوده و از نوع توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری داده ها نیز از پرسشنامه استاندارد توصیف جو سازمانی (ocdq) که توسط هالپین و کرافت (1963) طراحی شده است استفاده گردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید که 91/0 به دست آمد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل و آزمون anova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بین شاخص های هشت گانه جو سازمانی به ترتیب شاخص صمیمیت با میانگین (62/16) و فاصله گیری با میانگین(79/11)در رتبه اول و هشتم قرار دارند. میانگین جو سازمانی کل نیز (4/108) برآورد شد. همچنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد که جو سازمانی در بین سازمانهای مورد مطالعه تفاوت معنی داری بایکدیگر ندارد (320/0= sig). بنابراین با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می گردد روسای ادارات ورزش و جوانان برای افزایش خلاقیت و افزایش جو سازمانی از حالت متوسط به حالت مطلوب در رابطه با تعاملات اجتماعی کارکنان با یکدیگر به عواملی چون، پرهیز از مزاحمت و تحمیل کارها به کارکنان، افزایش روحیه و نشاط گروهی، برقراری روابط گرم، دوستانه و صمیمی بین کارکنان و جلوگیری از بی علاقگی و فقدان تعهد شغلی کارکنان نسبت به وظایف خود توجه نمایند.